Manu Kanunları Manusmriti

Dünyanın en eski hukuk metinleri arasında sayılan Manu Kanunları Doğudan Batıya aktarılan ilk çeviriler arasında yer alır. İlk çeviriyi yapan kişi olan William Jones eğer Hindistan'da iyi bilinmek isteniyorsa, özelde İngiltere'nin genellikle Avrupa'nın bu eseri bir an önce okuması ve öğrenmesi köküne inanmıştır. Manu Kanunları (Manusmriti) okunmadan Hindu dinini ve Hindu dilinizi tam olarak öğrenmek ve çözme olanakları değildir. Bu kitap Hindulara rehberlik eden ve onlar tarafından kutsal sayılan bir eserdir. Dinsel törenler, ahlâk, aile reisi, evlilik, günlük törenler, Veda okuma, çileciler, krallığın görevleri, kastların görevleri ve aralarındaki ilişkiler, sosyal yaşam, medeni hukuk, ceza hukuku, miras gibi hukuki pek çok konuyu içerir. Āryanların Brahmavarta dedikleri topraklarda (Pencab) oyunlarını yaşama başlamaları sırasında yavaş yavaş toplumlar gerekli olan düzeni sağlama çabasından doğmuştur. O dönem savaşlarının azaldığı, eğitimin ve okumanın değeri olduğu, çok sayıda ırkın karıştığı, toplumun sınıfsal olarak yoldaşya mecbur kaldığı bir dönemdi. Manusmriti'yi dört Manu'dan birincisi olan Manu Svāyambhū'nun yazdığı kabul edilir. Manu mitolojik bir addır ve hem ilk insan hem de yaşamın tufandan sonra yeniden başlatılmasıdır. Eserin ilk bölümünde Hint mitolojisi, kozmogonisi ve eskatolojiye ilişkin bilgiler elde edilebilir. Son bölümde ise Atman, Sāmkhya kimya gibi çeşitli konularla ilgili bilgileri belirtiriz. Eser bitirilirken Rigveda'daki beyitlere benzer bir beyitle bitirilir: “O en yüce tekliğe bazıları Agni der, bazıları Manu, bazıları Pracāpati, bazıları İndra, bazıları en mükemmel soluklanma, bazıları da ölümsüz Brahma der.” Tanıtım Metni