Mavi Karga

"Balinanın karnında sürüp giden günlerde kimisi pembeye, kimisi yeşile, kimisi sarıya, kimisi de mora, turuncuya dönüşmeye başlayan rengârenk bir kuş ordusuyduk artık. Rüzgârın sonra sökün eden yağmurun yıkandığı tüylerimizden akan renkli sular, göğün diğerlerinden yerin ayaktayken iniyordu. Işık huzmeleri, göğün ve yeri bira sürüp gidiyordu. Acılarla sallanan gök bir daha yere düşmeyecekti. Ve dünya artık siyah beyaz değildi.” Prangalar içinde ölmeye yatırılmış bir kadına hikâyeler anlatıyor bir karga: Ulu ceviz ağacının altında, Kargabaş'ın Kutsal Mezbele'sinde leşle beslenmeip yığınnü birörnek ötüşleriyle dolduran ve Dişikargabaş'ın tüylerinin yıldızlardan bile parlak olması için kırılma döken kargalar; Günün birinde sevmek, âşık olmak, hep bir ağızdan şarkı söylemek, baldan tatlı dutları yemek, kanatlarla gökyüzüne resimler çizmek istediklerinde Kargabaş'ın kara saltanatını yıkıyorlar. Gökyüzünü bir festival yerine dönüştürüyorlar. Türkan Elçi'den yüreğinize seslenecek bir roman. Tanıtım Metni