Mavna

Çalı dikenlerinden ormana giren ve yavaş yavaş yükselen uzun patikada yürüyordu o ilk adam, buralara gelen o ilk insandı bu patikayı açıyor. Ondan önce bu yol yoktu. Sonraki keçiler ve bazı diğer hayvanlar; kazalardan, çamurlu topraklardan geçen bu belli belirsiz izleri takip ettiler ve patikaları daha iyi görünüyor hale girmişler; aradan zaman geçtikçe, bazı köylülerin bu keçiyolunun özellikleri vardı ve keçileri aramak üzere dağdan dağa geçtikleri sırada bu hızda yürüdüler. Kimsenin değil, herkesin malı olan bu geniş bataklıklardan, bu sahipsiz topraklardan geçen yol; İşte böyle ortaya çıktı. Adam, kuzeyden yana yürüyordu. Sol tarafta bulunan, içindeki yol azığıyla birkaç alet edevat bulunan bir torba taşıyordu. Adam güçlü, güçlü ve iri yarıydı, kara bir sakalı vardı, ellerinde ve vücudunda ince bir yara izi mevcuttu. Yara izi, işin içinde mi yoksa bir dövüşten mi kalmalıydı? Belki kan davalısından kaçmıştı da saklanmak istiyordu; her ikisi de besbelli ki o, bu derin işsizliğin ortasında bir insanın, parçalar halinde düzenlenir. Yürüyor, boyuna yürüyor; çevrenin sessizliği içinde ne bir kuş ne bir hayvan sesi; zaman zaman kendi kendisiyle birkaç kelime konuşuyordu. "Hey Allah'ım!" diyordu.Tanıtım Metni