Meşe Ağacındaki Ev

Zeytin'in dünyasında ''önce''leri hiç farklı değildi. Elmalı bitkinin kokusunun tüm evi kaplar, herkes toplanır sarılır, uykudan önce masallar anlatılır. ''Sonra'', günün birinde her şey giderek zorlaştı. Babasıyla bir başına kalması yetersizliğimiş gibi; bölgedeki elma kokusu kayboldu, masallar Zeytin'den önce fizyolojik olarak daldı. Geriye sadece sımsıkı sarılmalar kaldı. ''Şimdi'' denen şeyin daha başındayken hayatın acımasızlığını göstermekten kaçınmadı. Kalplerindeki üzüntü ve dillerindeki öfke dolu kelimeler gün geçtikçe çoğalıyordu. Neyse ki bahçelerindeki ihtiyar meşe ağacı vardı; ağacın ilişkileri ise umutlar ve gerçekleşecekler... Zeytin ile babası, iki kişiyken bile üç kişiydiler artık. Hem de kalıcılığa kadar... Çocukların duygu dünyasında fırtınalar kopartabilecek hassas bir konuya içten satırlara dökülüp sıcacık resimlerle buluşturan Meşe Ağacındaki Ev, yitirdiklerimize kaldıkları özlemi sevgiyle sarıp sarmalayan, şiir gibi bir kitap.Tanıtım Metni