Meyus

Hepimizin iyi veya kötü görülen bakış açıları vardır. Ya da şöyle: Olanı, olduğu gibi gören bir bakış açımız… Peki siz, bu bakış açısını değiştirenyi hiç düşünmediniz mi? Farklı olabilmeyi, geçici olarak olabilmeyi? Her gün farklı uyanmayı, olanı olduğu gibi değil de olduğu daha da ötesini görebiliryi, onun gününün farklı pencerelerden bakmayı, kötüyü değil de iyiyi... Neden olumsuz bir olayın yaşanmadığını hissetmek yerine daha da mutlu olmayı tercih etmiyoruz? Neden karamsarlık bulutları üstümüze çökerken kabulleniyoruz? Oysa belki de her şey senin için olması gerektiği gibi sonuçlanıyordur. Belki de evren sana mutluluk sunuyordur. Tercihler yapıyoruz. Yaptığımız tercihler sonuç ise o yolda ilerliyoruz. Karşımıza çıkan engeller, ne kadar zorlu bir yolda ilerlemeyi söylüyor, aynı zamanda vazgeçmeden ilerlememizi... Yorulduğunu biliyordun, kötü istediklerini... İçindeki kesintiliği ama her isteğine rağmen hiç yılmayan dik durmasını... Gözyaşlarını biliyor, kırılmasına rağmen kırılan gözleri... Hayat bazen mükemmel olmayı başarabiliyor, zaten mükemmel bir hayat düşünemiyordu. Her şeyin tozpembe olduğu bir hayat, sıkıcı ve amaçsız bir hayat bence. Seni yapanlarla ilerle yolları, seni sen yapan gözyaşlarınla... Seni sen yapan parlayan gözlerinle... Seni sen yapan kahkahalarla... Unutma, hiçbir umut, sen umutluyken gelmez. böylelikle, umutsuzluğun tükendiği vakit seni kucaklar... Hoşça kal Meyus'un dostu...Tanıtım Metni