Meyve Hasadı

Hint şairi Rabindranath Tagore, kendi şiirlerinden İngilizceye yaptığı çeviriler sayesinde 1910'lu yılların başında bir anda neşeli bir popülerlik yakaladı. Bu çizgideki ilk şiir derlemesi Gitanjali, 1912 yılında İngiliz edebiyat çevrelerine bomba gibi düştü, WB Yeats ve Ezra Pound'un övgülerine mazhar oldu; Şair bundan bir yıl sonra Nobel Edebiyat Ödülü'ne layık görüldü. Bunu izleyen yıllarda André Gide, Gabriela Mistral, Victoria Ocampo, Juan Ramón Jiménez, Anna Ahmatova, Octavio Paz, Pablo Neruda ve Boris Pasternak'ın önde gelen Avrupalı, Rus ve Latin Amerika edebiyatçıları Tagore'un şiirinden etkilendiler, onun yapıtlarını kendi dillerine kazandırdılar. Şairin Avrupa, Amerika ve Asya'daki gezileri, entelektüel dostlukları ve konferansları da 1930'ların sonuna kadar uzanan dönemde dünya çapındaki bilgi birikiminde ve okunup sevilmesinde etkili oldu.1916'da yayımlanan Meyve Hasadı, dünyaca tanınan yıllar boyunca olgun bir şiir üslûbuna sahip olan Rabindranath Tagore'un ünlü yapısı Gitanjali ile aynı çizgide bir toplam; Tagore'u olağandışı bir Hint-İngiliz edebiyatçısı yapan kitap silsilesinden önemli bir halka.Tanıtım Metni