Milliyetçiliğin Yüzleri: Janus'a Yeni Bir Bakış

"Modern felsefenin esası sanayileşme değil, milliyetçiliktir; buhar makinesi ve bilgisayar değil, Alman formül (Marksizm dahil olmak üzere), sancılı bir oluşumla ilgili Almanya'yla ilgiliydi; İngiliz ampirizmi, serbest ve ilkel endüstriyel hegemonya devrindeki Anglo-Britonlarla ilgiliydi; Amerikan pragmatizmi, Batı istikrarına dayanılmasının ABD'nin demokrasisinin rejimiyle ilgiliydi; düşmüş açmazı temsil ediyor.” çocukluk hastalığı, saçmalık, akıldışılık, kaba ilkellik... Ötesi, modern çağın karanlık yüzü. Bugünkü milliyetçilik ile birlikte anılan onca benzer tanımlamaya bakılırsa, son kullanma tarihlerinin dolması murat edilen arkaik bir lanetten söz ediliyor gibi. Peki, Nairn'in milliyetçiliğe atfen kullandığı iki yüzlü Roma tanrısı “Janus” metaforu bize ne söylüyor olabilir? Kendilerini modernizmin “ilerlemeciliği” ve sanayileşmenin yıkıcı hükümranlığı altında bitap düşmüş hissedenler, “yüzlerini” geçmişe baktıklarında ne görüyorlardı? Milliyetçilik, hangi arzulara cevap vererek işlevselleşiyordu? Tanıtım Metni