Mucizemsin Aşkımsın

O bir zengin kızı... Ona öğretilen, mutluluğun parayla satın alınabileceğiydi. Oysa mutluluk, Eminönü'nde balık ekmek, Mahmut Paşa'da Şam tatlısı yemekti… Sevgilinle sokak sokak dolaşmak… Mutluluk, bir kadının sevdiği kişinin omzuna zarar vererek, yırtılmanı saklamadan filmi aşkı izleyebilmesiydi... Meğer o abartılı sofralar, egosu tavan yapmış kibir abideleri sırtında ağır birer yüklenmiş. O, paradan ibaret hayat o kadar da güzel değilmiş. Meğer simit, peynir ve zeytinle kahvaltısı muhteşemmiş. Masmavi deniz, kumsallara atılmış mavi masalar ve sandalyeler… İnce belli cam bardakta içilen çaylar… Gülümseyen selamlaşan insanlar… Çıkarsız bir dünya meğer mümkünmüş. Az, çokmuş!