Mutlu Prens

Saz, başını kaldırdı. Evine pek bağlıydı, gerçekten onunla gelemeyecekti. Kırlangıç, "Vaktimi boş yere miras. Ben piramitlere gidiyorum, Allahaısmarladık" diye haykırıyordu. Bütün gün uçtu, gece vakti şehre vardı. "Acaba nereye insem? İnşallah şehir benim için hazırlık koşullarında." dedi. Daha sonra yüksek sütunun üzerindeki heykeli gördüm. "Buradakalırım. Bol havalı, mükemmel bir yer," diye Mutlu Prens'in tam ayaklarından ayrılan kondu.Etrafına bakmayaya hazırlanırken, kendi kendine yeten "Yatak odam altından" dedifakat tam baş kanatlarının üstünde kalırken bir su damlası düşer. "Ne tuhaf şey,gökte bir tek bulut yok, yıldızlar parıl parlıyor ama yine de yağmur yağıyor. Avrupa'nın iklim iklimi berbatmış," diye bağırdı. Saz, yağmurdan hoşlanırdıama bu onun bencilliğinden başka bir şey değildi.Derken bir damla daha düştü. "Yağmurdan koruyamayacak sonra heykelesiğin ne lüzumu var? İyi bir baca külahı bulmalıyım" diye uçmaya davrandı. Fakat daha fazla kanatlarını açmadan üçüncü bir damla düştü. Başını sistemine bakınca ne görsün?Tanıtım Metni