Benim Tropik Adam

Ama çirkin arka kapı, yerle bir olmuş, kömürleşmiş ağaç kütüğünün üzerine sallanıyordu. Dünya çapında yankılanmayan, sadece yerel bir otoritenin meydan okuyan ve kararlı bir ilanı olan atışın ardından on iki ay iki hafta sonra, çadırlarımız tehlikeli derecede yakın kurulduğu için ağacın dibine ateş yakıldı. Alana ihtiyaç vardı ve üstelik, uzun zamandır çağıran parmaklardan yoksun, kemikli, lanetli kolları güvenliğimizi tehdit ediyordu. Kuzeydoğuya düşmesi gerektiğini söyledim, çünkü ağır eğim o yöndeydi ve bu sayede deneyimimi engellemiş ve tüm kampı talihin ellerine rehin bırakmıştım.