Nasreddin Hoca Dünya'nın Gülen Yüzü

Nasreddin Hoca tarifeleri, edebiyatımızın ve kültürel iletişim sahamızın bütün çeşitleri sunulur ve yaygın olarak kullanılır ve hizmetlerine sahip olarak öne çıkarlar. Platon'dan Bergson'a gülme üzerine düşündüklerini söyleyenlerin Hocamızın gruplarındaki içkisidir. Platon'a göre; kendini çirkinken güzel, korkakken cesur sanmak, zavallıyken zenginlik, bilgisizken bilgiçlik taslamak gibi ihmal etme ve haddini bilmeme gibi kusurlar gülünçtür. Bergson ise gülmeyi insanlar halinde toplayarak, bütün dikkatlerini, grup halinde susturup sadece zekâlarını işletmek tutmak, aralarından bazılarının toplamalarından doğar, diye tariflemektedir. Gülme, zekâ ile mevcuttur. Hocamızın sınırlarında da zekâ özellikleri, yapısal bir işlev görmektedir. Bergson'a göre, toplum tarafından toplum dışı bireye verilen cezadır. Gülmede her zaman açıkça ifade edilmeyen, komşularımızı aşağılama ve bunun sonucunda da onu iyileştirme amacını görürüz, diye açıklamaktadır. Hocamızın hatlarındaki diğerlerinin kusurlarının bunaltıcı etkisi ince bir alayla ya da zekici bir çıkışla karşılaşılmaktadır. Bu nedenle Nasreddin Hocamızın ayrılıklarına ortak, toplumsallaşmış gülüşler de düşünülebilir. Hocamızın ırkları, güçlünün karşı karşıya olduğu korkuyu, uzaklığı ortadan kaldıran, hilebazın, gözü açık geçinmenin maskesini düşüren, bazen kendisi ile de alay eden bir somutluk içerir. Bu nedenle Nasreddin Hoca, dünyanın gülen yüzüdür. Tanıtım Metni