Nevada

Nevada, büyük odanın iki girişini de görebildiği şöminenin diğer tarafındaki koltuğa oturdu. O anda, orada bulunmasına karşı neredeyse acı bir isyan vardı. Kesinlikle onu kimse kovmamıştı. Altın Madeni'ni ziyaret etmesinin mantıklı bir nedeni yoktu. Bir daha asla içmeyecekti; kumar oynayacak parası çok azdı, istese bile; Lize Teller'ı veya içeri girmesi muhtemel herhangi bir kızı görme düşüncesi bile tiksinti uyandırıyordu. Ama içindeki huzursuz ve coşkulu bir şey, orada eski tanıdıklarıyla buluşma arzusunu açıklıyordu. Nevada, bunu analiz etmeye ve anlamaya çalışırken, dehşete kapıldı. Her şeyden önce önemli bir sebep vardı; Cash Burridge'in veya takipçilerinin, özellikle de Link Cawthorne'un veya Setter'la bağlantısı olan herhangi birinin, onlardan kaçınacağını düşünmesini istemiyordu. Oysa Nevada'nın yapmak istediği tam da buydu. İşin alaycı yanı, bir tür çatışmanın kesinlikle çıkacağına dair kesinliğiydi. Bundan kaçınamazdı. İçinde, isteksizliğini yalanlayan bir his vardı. Eski pervasızlığın yeniden doğuşu olabilir miydi? Bunu Hettie Ide'a aykırı bir şey olarak görüp onunla mücadele etmek zorunda kalacaktı. Ve tatlı ve acı bir duygu dalgası onu sararken, boncuklu perdeli kapının melodik takırtısı dikkatini çekti.