Nevayi

"Sanat derdini; doğurmak, dünya çapında ile karşılaştırırlar. Sanat derdinin, kalp derinliklerinde uyanarak bütün dünyada titretenebildiği, Nevâyi için en şirin lezzet, ninni gibi teskin edici ve güneş gibi hayat ve sevinç bağışlayıcı bir güçtü. Bu durumda samimi ve tabiî bir şevk ile kolayca yazabiliyordu. tecessüm ediyor, katrede deryaları dalgalanıyor, kılavuzlarda güneşleri dönüyor, aşktan hayatlar yaratıyor, basit hayattan ise ulu, coşkun efsaneler dokuyordu… O binlerce yıllık medeniyeti ve asırların zenginliğini, nefsinde aksettiren bir şairdi. 1942 yılında, İkinci Dünya Savaşı'nda kaleme alınan Nevâyi, büyük Türk şairi Alişîr Nevâyi'nin hayatı, millî ve tarihi bir romandır. Romanda, Türkistan Türklerinin 15. yüzyılda, şair Nevâyi'nin yaşadığı devirde eriştiği medeniyet, Nevâyi'nin dünyada görüş ve insan sevgisi, mücadelesi, imar faaliyetleri, istikbâl vaat edenleri himaye etmesi, Türk diline olan aşk derecesindeki sevgisi, tedbirli ve görüşlü devlet adamlığı, ahlâk, aynı zamanda uzaktayken perverliği, evindeki vatan zulm ve entrikalardan ilişkilersizlik anlatılmaktadır. Bunlarla birlikte 15. yüzyılda saray ve saray çevresinde vezir ve beylerin hayatı, kişinin hayatı, şiir meclisleri, mektep ve medreseler ve Timuroğulları arasındaki kanlı taht kavgaları dile getirilmektedir. Aynı zamanda büyük bir şair olan Aybek, Nevâyi romanını şiir diliyle yazmıştır. Eserdeki bilhassa tasvirleri, harikulade bir güzelliğe sahiptir. Bu tasvirlerde, şair Nevâyi'nin Türk dilinin iftihar ettiği ifade kudret ve zenginliği, bariz bir şekilde görülmektedir. Bu nedenle eser, Türkistan Türkçesinin ve tabiî genel olarak Türk dilinin zaferi sayılan bir eserdir. Romanda Türkçe sevgisinin dile getirildiği bölümler, Özbek Türkçesinin hor görüldüğü 1940'lı yıllarda, Türkistan Türkleri için mutlaka bir teselli kaynağı olmuştur. Tanıtım Metni