Nostalji: İnsan Ne Zaman Evindedir? - Odysseus, Aeneas, Arendt

"Odysseus'un sonunda 'evinde' olduğuna dair son derece sembolik bir işaret, sadece karısıyla paylaşılan bir sırdır, üretildiği evin inşa ettiği zeytin ağacından kendi elleriyle oyduğu kökleşmiş yatağıdır. Kök salmak ve kökünden sökülmek: İşte nostalji budur." Üyesi, felsefeci ve Fransız dilbilimci Barbara Cassin incelikli ve ustalıklı bir akıl yürütmeyle kök salmanın ve köksüzlüğün, ait oldukları ve yersiz kaldıkları, küresel dilde kaybedilen Akademisinin ve kendi ülkelerinde yaşamanın mitik ve politik veçheleri üzerine düşünüyor. Homeros'un kahramanı Odysseus'dan, Vergilius'un kahramanı Aeneas'tan, modern çağdaki trajik yıllarda Almanya'dan kaçan Hannah Arendt'ten dem vurularak, sürgünün, mültecinin kısacası insanın kendini nerede hapishanede hissedeceği, nerede kaldığına kapılacağı sorgulanıyor. “Kök beslemek yerine başka yeri, kendini kapatmayan, farklı 'benzerler' içeren bir dünya beslemeyi tercih ederim. Tanıtım Metni