Odamda Kafka

Öyküleşen bir gecenin karanlığının sırrı gibiyiz. Sanırım telgraflar birbirinden farklı uçaklarda. Biz kırılan bir deniz hattının gerisinden izliyoruz. Terleyen bir ülkede kan yürüyüşlerinin rap rapları var. Öldürün gitsinler, diye yalvarıyorum Tanrı'nın ordularına. Tevrat'ı ve Furkan'ı kaybetmeden... Yere eğilen bir gök istemem ben. Gök; insanlarca, insanlıkça ve insanca boyanmalı. Dillerin ölüm coğrafyasında yeri yok bence. Senden geçen bir güzergâhta başlangıçtaki sözlü olarak. Onuruma elimle denizlere parşömenleri atıyorum. Bir gecede ayıklanan radyo dalgaları, Evreni genişleten atom parçalayanların ellerinden. Tohumlar bir sökülemiyor Tanrı ordularınca. Telgraftan akan seslerin bizde coğrafyaya gösterdiğikça, Küstah imparatorları... Ben ayrılıyorum küskün odamın sisli geleceğinden. Tanıtım Metni