Yayımcılık

Yazarın ölümün 20. yıldönümünde ilk kez yayımlanan ÖDÜLLERİM'de, Thomas Bernhard kayıtlı ödüllerin öyküsünü ve ödül deneyimlerini alaycı bir dille aktarırken edebiyat sahnesine öfke dolu, ironik bakışıyla bütün insanlığıyla ödediği gibi kişisel zaaflarını gizlemeksizin kendini de onaylamadığını muzipçe açığa vuran, eski nitelikte kara kalem otoportresini sunuyor. Bu otoportre, Bernhard'ın ilk romanı DON'un yayımlanması ve edebiyattan bütünüyle soğuması, edebiyat evreninde umutsuzluğa kapılmasıyla başlayan, Alman Dil ve Edebiyat Akademisi'nden istifadesiyle sona eren kronolojide, “ödül sahibi yazar” hesabına odaklanıyor.Ödüllerim'de Bernhard, yazarlığını ve yapıtını “onurlandıran” edebiyatlarına yönelik hesaplarla hesaplaşarak bir parlayan; dünyayla, kültür bürokrasisiyle ve kültür dünyasıyla, özellikle de kendisiyle görüşme ağız dalaşına katılıyor.... para aşkıyüm, karaktersizim, ben de bir domuzum ... Parayı alacağım, çünkü her yıl milyonları değil milyarları anlamsızca pencereden fırlatıp atan devletten para - nın başlaması gerekir, vatandaşın buna hakkı vardır, ben de budala değilim. Thomas Bernhard, “Avusturya Devlet Edebiyat Ödülü”Tanıtım Metni