Okul Yolu

Onun öğretmeni kişisel anısını zihninde saklar. Zaman zaman çevredekilerle paylaşır, tartışır. Geçmişe bakıldığında iyilerini ve kötülerini listeler. “Şimdiki aklım olsaydı öyle mi davrandım.” diye başlayan birçok cümleyi kurar. Zaman olur “Doğru yapmışım öyle davranmakla” der. İşte bunların hepsi süt ürünleridir, hatıralarımızdır. Ders alırız ya da ders veririz. Anılar her ders verişte olanlardan çıkarlar. Meslektaşlarımızla hikayelerimizi paylaştığımızda da öyledir. Ayhan Aydın, "Yaşamak ve sev-mek çocuksu bir yerde ve masumiyetle yaşamayı sevmektir. Hepsi bu kadar." Bununla birlikte, sevgiyle yaşananlar ve maçlar, eğitime adanan bir ömürde ciddi yaşamanın bedenselliğine vurgu yapar. Öğretmen olmak, kişisel canın, detaylandırmak, zihnin içine girebilmek, dokunabilmektir. Belki de tek aracınız sevgidir. Her dokunuşta kendimize ait bir şeyler biriktiririz.