Okumak, Yazmak ve Yaşamak Üzerine

Akıllı insan her şeyden önce ıstıraptan ve tacizden azade olmak için çabalayacak, sessizliği ve boş vakti, dolayısıyla mümkün olan en az sayıda beklenmedik ve tehlikeli karşılaşma ile birlikte sakin, mütevazı bir hayatı aramayacak ve saklanmasım ona hemcinsleriyle çok az bir ortak tecrübeyi paylaştığından sonra, münzeviyane bir hayatı tercih edecek, hatta eğer büyük bir ruha sahipse büsbütün yalnızlığı seçecektir. Hayatta nasılsa edebiyatta da öyle: Her nereye dönerseniz, değişmez, yola gelmez bir insan güruhuyla karşı karşıya buluyorsunuz, her tarafı her bir köşeyi doldurmuşlar, günlük yaz sinekleri gibi sürü halinde her yerde doluşup onu kirletiyorlar. Bir yığın berbat kitap, gıdasını buğday başaklarından alan ve sonunda onu boğup kurutan edebiyatın istilacı yabani otları da öyle. insanların zamanını, parasını, dikkati ki bunların meşru hak sahibi iyi kitaplar ve onların soylu hedefidir nefesi kesilmektedir. İçeriğinde okumak söz konusu olduğunda nerede duracağını bilmek çok önemli bir belirti. Geri durulacak yer kestirmedeki maharetin esası, zaman zaman neredeyse evrensel olarak yaygın olarak okunan herhangi bir kitap, sırf bu yüzden okumaktan ısrarla uzak durmaktır denebilir, sözgelimi sebepsiz gürültü, şamata koparan, hatta yayının ortaya çıktığı ilk ve son birkaç yılda baskıya ulaşabilen, sonra da unutulup giden siyasi veya dini risaleler, romanlar, ve benzerleri böyledir. Schopenhauer Tanıtım Metni