Okyanus Baladı

Bir tüpte zararlıların dünyasını. Hayatın eş anlamlısı yaşadıkları bedenlerin mücevherlerine, o gün hayranlığım başladı. Duvarları olmayan evlerde kaldıkları süre boyunca sonralarını top saklayıp sayfaların arasında. Toprağın beline tutunup, yokuşları inen akarsular gibi süzüldüm bir kadının teninde. Kendi ördüğü ağda sallanan bir örümcek gibi sallandım aşağıya sarkıtılan ipte. Kulağa hoş gelen bir şüphe balosunda, elinden tuttum çirkinliğin. Benim için bir islık çalabilir mi yanlış? Hatırlanması imkansız sanılan, buz tutan pencerelerin ardında kalan gençlik, yokluğumun yerine bir çiçek koyabilir mi yanlış? İşte oldu. Gözyaşıyla sürülmüş topraklar şapkasını attı. Bir erkek ya da kadın, uykusuna daldı huzur zannettiği evliliğin. Oysa kendisidir yalnızlık diye karalanan serbestlik. Sen söyle tutsaklığın sultanı, hangi derinliğe kurulan sofranı? Süpür yüreğinden keçesi eskimiş saltanatını. Çırılçıplak uzandı yine bir ressamın tablosuna. Şiirden ayrıştırılan soylular gibi dokunan sen de sanatıma. Çocuk olmaktan utanan bir bilinçle, aşağı ya da yukarı çekilen su kovaları var, düşlerimde ortaya çıkıyor. Ve bir de kıvrımlı kesilen o güzel şair üfleyen dumanı, ağaçların doğuşuna. Gelmedi hiç. Ne tufandan sonra ne de yaz budalaması gibi dehşete düşüren bir şiir. Kat kat giyilen elbiseler gibi, neyin ayrıntılarını saklayacak, sürdürmediği ama herkesin bildiği rengi? Hangisinin sahibi olmak istersin diye sordular. Koşmaya başlamadan önce, atılan yavaş adımların mı, yoksa bir yarış atı gibi dörtnala giden zamanlar mı? Gece güvercini uçunca, bana geçti bu yıpranmış hastalık. Dilimde bir sıyrıkla, benim dedim bu çığlık. Müzik aletleri bize yalan söyleyebilseydi ya da öten kuşların cıvıltıları çıkarabilseydi saplandığı etten kılıcı, onlar da bu zararlı kervanına katılırdı. Bu fikirle buraya geldim, bir bilgenin sakalının saklanınca yaptım hayali dansımı. Hesap günü geldi. Açılan şüphecilerin çantası ve içinden taş ocaklarının kara elmasları çıktı.Tanıtım Metni