Yedi Gün'de

Yedi Gün'de bir kitap çalışmasının çok bir sosyal sorumluluk projesi, kanayan bir yara olan bireysel silahlanmaya dur deme çabasıdır.2012 yılında günlük veda ettiğimiz pay İzmir'de açılan ateş sonrasında Arif isminde minicik bir evlendiğimizi kaybettik. Arif'in annesinin acısı ve feryadını izlemek beni böyle bir projeye itti. Kendimde böyle bir mecburiyetle yaşadım. Gazetelerde, gruplar halinde şiddete şiddet ve bireysel silahlanmanın nedeni olduğu bir sürü haber okuyoruz. Kimi erkeklik gösterisi, kimi kendini hissediyor, kimi kendini savunmak, kimi sal-dırmak için silah sahibi oluyor. Her ne sebep ile olursa olsun beline taktığın o silah bir gün patlar. Çıkan o mermi iki hayat söndürür. İlk sönen hayat da seninki olur.İnsanlar arasındaki ayrılık, insanların yaşadıklarından umutsuz, hayattaki bir beklentiler yok. Bunda satacaklarını, ürettikleri gelirleri bu günkü tüketimleri ve ekonomik açmazları da büyük rol oynuyor. Yılmaz Arıkan Beyefendinin “Benim Annem Bir Terörist” isimli Kitabındaki tabiriyle “İnsanlar yaşadığı eve geri dönmek istemiyor.” Hal böyle olduğunda insanlar şiddete sarılıyor. Her ne olursa olsun silahtan uzak duralım. Silah öldürür.Yusuf KOŞAR