Onikiler

İçinden “adam aman”lar, “yâr hey”ler yükseliyor; kıraneteli, zillimaşalı aranağmeler taşan; “yaşa”lar, “var ol”lar kopan hıncahınç kahvesi, Çeki Rıza'nın Çukurçeşme'deki meşhur semai kahvesi. En ünlü müdavimleri İstanbul'a nam salmış, kanunsuz bir çete: Onikiler. Elebaşı Arap Abdullah... Yıl 1886. Onikiler, İstanbul'un gecelerinin tam içinde... Aynı zamanda paşalar, bürokratlar da onların takıldığı kahvelerin ve eğlence yerlerinin müdavimleri. Onikiler kaçaklarında İstanbul'un gerçek kurgu kahramanları harala güreleyle geçen yaşamlarıyla karşımızda... Aşklar, gönül eğlendirmeler, entrikalar, ihanetler, kantocular, ortaoyuncular, genelev patroniçeleri, fahişeler, azgınlar, çapkınlar ve alevler; hem gerçek hem de gönül satışları… Sermet Muhtar Alus'un yazıp resimlediği ve “büyük halk romanı” olarak tanımladığı Onikiler, 1935'te Cumhuriyet gazetesinde tefrika edilmiştir. Onikiler, argoya da sıklıkla yer veren zengin dili ve gözlemleriyle bir dönemin sosyal ve politik görünümlerinin göz önüne seren bir belge niteliğindedir. Tanıtım Metni