Ormanda Ölüm Yokmuş

Ta eskiye git, çok önceye… Dünyada rüzgarlar çalışmaya başlayan ağaçlar yoktu değil mi? Yaprakların biçimine bak! Dalların saçılışına… Ağaçların rüzgarı birleşiyordu. Ormanda Ölüm Yokmuş resim yapmayı bırakmış Emin ile öyküler yazan ama bunları kendine saklayan Yasemin'in hikâyesi. Emin, aşık olduğu kadından ayrı düşmenin acısı içinde ormana sığınır. Geçmişle hesaplaştığı bu içsel yolculuğunda kendisi de aşk acısı olarak Yasemin sahibi olur. İkili, acılarını, rüyalarını, aşklarını uzun diyaloglar halinde paylaşırlar. Ağaçlar, bulutlar, rüzgarlar ve yayılman da konukseverlik ile bu söyleşi alabildiğine derinleşip zenginleşecek, giderek varoluşsal bir sorgulamaya dönüşecektir.Latife Tekin'in duru, dingin bir anlatımı benimsediği Ormanda Ölüm Yokmuş doğa methiyesi olduğu kadar bir kültür eleştirisi olarak da okunmalı. Zira kent hayatından insanında yolu açılan duygusal ve zihinsel sorunlar resmedilirken, doğayla uyum üzerine kurulu bir ilişki kurmanın kaçınılmazlığı da vurgulanıyor. Büyük bir ekolojik yıkım olayı, korkunç bir gürültünün yerkürenin tüm seslerini boğduğu, can çekişen doğayı kurtarmak için güçlü gençlerin kolları sıvadığı bugün, doğadan yabancılaşmanın gözlendiği Ormanda Ölüm Yokmuş'un kalabalığı, hiç şüphe yok ki daha da önem kazanıyor.Tanıtım Metni