Ortadoğu'da Güç ve Hakimiyet

İslam dünyasında birinin yerine geçmek, vekil olmak gibi manaları olan hilâfet, umumi manada Müslümanların dünya ve ahiret saadetini gözeten, birlik ve dirliği tesisi eden kuruma ya da devlet başkanlığına verilen cihanşümul bir ifadedir. Hilâfet kurumu, Müslümanların dünyevi ve uhrevi farizalarını yerine getirebilmeleri için, Peygamber efendimizin (sav) irtihali sonrasında Hz. Ebûbekir (ra) ile öğrenme sürecinin bir özetidir. Dört büyük halifeden sonra Emevîler, Abbâsîler, Selçuklular ve Memlükler hilâfet müessesesini ayakta tutan, muhafaza eden güçler olarak temayüz katılıyor. Bu devletlerden birinden de XVI. asrın süper gücü olarak nitelendirilen Osmanlı Devleti'dir. Osmanlı Devleti bir yandan Safevî tehlikesi ile uğraşmış bir yandan da Portekiz ve İspanyollara dayanıklılığı karşı göstermekte güçlüklerle Memlük Devleti ile karşı karşıya geldi. İslam dünyası bekası için gayret gösteren Sultan Selim, Memlük Devleti'ne oğul vererek İslam dünyasının hamiliğini üstlenmiş, Mısır Abbâsî hilâfetine de oğul vererek hilâfet merkezini Kahire'den İstanbul'a taşımıştır. Kureyş'e mensup olmaması ya da Abbâsî halifesinin bir törenin halifeliği padişah Selim'e devretmediğini dile gelen görüşler mevcut ama halife olmak için bu şartlar tek başına yeterli değil. Eser, hilâfet seçimini bir bütün halinde değerlendirirken, Osmanlı hilâfetinin haklılığını gerekçeleriyle ortaya çıkarmayı, okuyucunun istifadesine sunmaktadır. Tanıtım Metni