Örtü

İlk kitabı Kilim'den sonra bu kez Örtü'yle selamlıyor okuru Uğur Demircan. Öykülerinde sır örtüleri her yanı sarıyor, aralıksız yağan kar kanın, kayıpların üstünü örtüyor ve kırılmalar sertçe dokunmuş kızgın bir kum örtüsü kadar can yakıyor. Günah kuyularına atılan kapkara taşların gizledikleriyle, serin suların sonuncusu özlemlerle çiziyor kahramanlarını. Kavuran, donduran, boğucu ve ağır kumaşların altında, gerçeklikten kaçmadan kalemini oynatıyor. "Koyu yeşili vardı ve bir karanlık içindeydi artık Efe. Hızla kaçan hava baloncukları arasında yukarıya doğru bakılmış, hareketli bir cam bölümü sanki birkaç metre üstünde. Daha iyi durumda orası. Dalgaları tersten görüyordu, aydınlığın hızla karardığını da. Batıyor, yukarı çıkamıyordu. İlk kez yakalandığı fırtınadan paniklemiş, batmaktan sonra korkuyla çırpınmış ama faydalanmamıştı. Koyu yeşil ve daha da bir karanlık içinde yaşıyordu." Tanıtım Metni