Osmanlı'da Avare Kadınlar

19. yüzyılda “çoklu kriz” ortamında, yetim veya dul kalan, eşleri tarafından terk edilen ya da başka bir hastalıkyalnız yaşamak zorunda kalan kadınlar, sadece ekonomik sıkıntılarla değil, aynı zamanda üyeler ve toplumsal yardımlarla da mücadele etmek zorundaydı. Bu, orta sınıf ahlakının en derin korkularından biritemsil ediyordu: Ya başıboş dolaşan, toplumsal düzen tehdit eden "kurtlara" dönüşecek ya da "kuzular" gibikorunmaya dayanıyordu, her an yozlaşmaya açık kurbanlar olarak kalıyorlardı.Bu kitap, Osmanlı'da yalnızlığının nasıl algılandığını, sosyal yardımının insani stresi kadar insani stresi kontrolleri olarak nasıli ve terk edilenler nasıl elde ediliyordu. Evlilik dışı, gayrimeşru çocuklar ve dünyadaki küresel “düşmüş kadın” algısı genelinde şekillenen bu anlatı,bireysel devrimlerle toplumsal kaygıların nasıl iç içe geçiş ölümlerin önünde seriyor.