Osmanlı'da Modern Öğretim, Strateji, Yöntem ve Teknikleri

Osmanlı'da son bir yenilik ve ıslahatlar silsilesinin hayata geçirilmeye çalışıldığı dönem olan II. Meşrutiyet (25 Temmuz 1906) yıllarında eğitim-öğretim alanında geleceğe yönelik açıdan önemli sayılacak faaliyetlerde bulunulmuştur. Meşrutiyet döneminin çalkantılı politik bakış açısı, fikir hayatları da etkilenmiştir. II. Meşrutiyet dönemi hem siyasi hem kültürel hem de eğitim yönünden büyük değişimlerin yaşandığı bir dönemdir. Dolayısıyla bu dönem içinde konumuz olması gerektiği eğitim alanında özellikle de ilköğretim bölümünde yapılan değişikliklerden, ortaya çıkan gelişmelerden kısaca bahsetmemiz yerinde olacaktır.II. Meşrutiyet döneminin ilk yıllarında [1909) İlköğretmen Okulu'nun süresi 2 yıl iken, daha sonra, 1911 yılında "Tedrisat-ı İbtidaiye Layiha-i Kanuniyesi" adlı 7 sayfalık bir broşürde İlköğretmen Okulu'nun 3 yıl olarak kaydedildiği görülmektedir. 1915 yılında İlköğretmen Okullarının 3 harfli 4 kayıtlı yazısı çıkarılmıştır. Öğretmenlik meslek dersleri bu 4 yıllık yeni programda resmi olarak Tenn-i Terbiye" yani Eğitim Bilimi(Pedagoji) adıyla belirtilmektedir. Bu programda 1909'dan beri Mustafa Sâtı Bey Tenn-i Terbiye" yani "Pedagoji" adlı bir kitap yazılmış ve bu kitap kendi derslerinde okutmuştur.II. Meşrutiyet döneminde hak, hukuk, özgürlük gibi kavramlar öğretilmeye yöneliktir. Bu kişilerle yenilenen eğitim programlarının amaçlanan ve görevleri tanıtılmıştır. Yine de bu dönemde ders anlatımına katılıma önem ve fırsat verilmiştir. Önde gelen batılı eğitimcilerden John Dewey, JJ Rousseau, Claparede ve H. Pestalozzi bu dönemden itibaren Türk eğitim politikasında belirtilen ve etkili olmaya başlayan isimler olmuşlardır. Bu nedenle önde gelen eğitimcilerimiz okullarda uygulanmakta olan ezberci yöntemlere karşı çıkmışlardır. Tanıtım Metni