Osmanlı Hikayeleri 2

Zamanımızdan ilgilenen yıl öncesinde, Osmanlı ülkesinin cumbalı evlerinde, hanımeli kokulu bahçelerin mor sümbüllü köşelerinde, köpüklü beyaz yalıların sarmaşıklı hanelerinde sabun kokulu insanlar yaşardı. Gülünce gözlerinin güler yüzlü, ağladıklarında vallahi en sahicisinden gözlerinden yaş gelirdi.Kışın mangal gruplarına kayıtlı, kömür ateşinde bol köpüklü kahveler kotarır, kahvelerini yudumlarken de birbirlerine hiç duyulmadık hikayeler anlatılırlardı. Yazın mehtaplı gecelerde, bahçedeki kuyuya düşen ay ışığının gölgesinde, asma çardaklarının altında gösterimleri karanfilli şerbetlerini içerken hikayeler söyleyip hikayeler dinlemeye devam ediyorlardi.Zaman geçti, asırlar değişti, hikaye anlatılan de masal anlatılarak da unutulup gitti. Bir zamanların çeşmelerinde, harman meydanlarında, köy kahvelerinde, dost meclislerinde, helva sohbetlerinde anlatılan hikayeleri, yüke kaldırılan yorganlar gibi katlanıp kaldırıldı.Gelin selamlar güzel bir konuyu içine girelim. Yorganların saklanan, tavan açıklıklarının kaldırıldığı, bir köşeye konup da unutulan hikayelerimizi yeniden hatırlayalım.Tanıtım Metni