Osmanlı Kültüründe "Delilik" Sorunsalı

Taner Timur'un bu kitabı, güncel tıp alanı dışında pek fazla incelenmemiş olan “delilik” konusunu tarihsel ve toplumsal açılardan ele alıyor. Gündelik dilde “deli” alışkanlıklarımızı çok kullanmamıza rağmen, siyasi tahlillerde “toplumsal paranoya”lara, “kolektif şizofreni”lere sıklıkla gitmesine rağmen, yine de Türkiye'de deliliği çok boyutlu olarak özetleya yönelik genel bir eksiklikten ve ilgisizlikten söz etmek mümkün. Oysa konu giderek önem kazanıyor çünkü yalnızca toplumsal psikoloji alanında değil, bireysel anlamda da Türkiye'de ruh sağlığı konusunda son yıllarda bir vahimleşme yaşanan tedavi verileriyle ortada. Osmanlı'da deliliği ve delileri merak etmekle işe başlayan Taner Timur, Cumhuriyet'in genişlediği araştırmasında şu sorular peşine düşüyor: Deliliğin diğer iletimden farklı olarak organik olarak kaynaklanmayan, çağlara ve nereden geldiğine göre “ideolojik” biçimler var mı? Batı'da ve Osmanlı'da deliliğin ortaya çıkış koşulları ve delilere nasıl bakıldığı ne açılardan farklı? Bu farklılıkların oluşmasında dinin ve siyasetin etkisi nedir? Farklı tarihsel dönemlerin toplumsal-siyasi koşullarıyla delilik arasındaki bağlantıları ortaya koyan bu ilginç araştırmayı okurlarımızın merakla ve zevkle okuyacağını okudunuz. Tanıtım Metni