Osmanlı Şehirciliği ve Vakıflar

İnsani kuşatan en büyük fiziki mekan olan şehir, toplum olarak yaşama uygun olanakları da içinde barındırır. İnsanların karmasik ilişkileri kurarak yasadığı şehirlerin ortaya çıkmasında, inançların ve kutsal duyguların ciddi etkisi bulunmaktadır. Arkeolojik bilimlerin kutsal mekanlarının ve tapinaklarının ilk şehirlerin merkezi yapılarının varlığını ortaya koymaktadır. İslam'ın şehirleşme pratigini devam ettiren Osmanlı şehirlerini de bu mekansal yerlesim tezini doğrulamaktadir. Osmanlı şehirlerinin kuruluş ve gelişmesinde üretim ilişkileri ve ekonomiden çok, kültürel unsurlardan oluşmuştur. Osmanlı şehir hayatında iki temel kurum öne çıkmaktadır. Şehir yönetiminin açılışından kadılık kurumu ve şehirleşme pratigi çerçeve vakıfları. Osmanlı şehirlerinin mekânsal gelişiminde ve yerel hizmetlerin gerçekleştirilmesinde vakıflar önemli rol üstlenmiştir. Bu potansiyel vakıf imaret siteleri şehirlerin merkezi yapı topluluklarıdır. Bir ulu cami çevresinde insa edilen imaret sitelerinin devamlılığı vakıfların gelir getirici akarlarıyla sürdürülmektedir. Osmanlı şehir yönetiminin toplanması özelligi ise idari olarak kadilik kurumunun etkili ve işlevsel yapisidir. Osmanlı Devleti'nin klasik çağın ardından yaşadığı sosyal ve ekonomik darboğazlara ragmen, siyasal olarak varligini sürdürme direnci, bu mekansal ve bürokratik sistemin saglikli isleyisi ile izah edilebilir. Tanıtım Metni