Ötekini Kovmak

Kendini seyrettiği gölün ayrılamayan ayrılamayan Narcissus bugün her yerde; Sokakta, otobüste veya dağ başında, kendini cep telefonunda görebiliyorn seyrediyor. İlla izlemesine de gerek yok. Baktığı her şey, alışveriş merkeziki onun ürünü, dinlediği şarkısı, okuduğu tweet'te hatta bir başkasının yüzü bile ona kendi muhteşemliğini, olağanlığını, biricikliğini bugün yansıtıyor. Fakat bu olumlamanın saklanan bir tarafı da var: gizlimiş bir iktidar mantığı, zorun sapkın bir içselleşmesi. Aynının sonsuz yeniden ürettiği kişi, onun biçimini kaybedecek durumda, ötekini. Ötekinin, diğerinin, olumsuzun uzaklara sürüldüğü yerde, sınırın çekilebileceği nirengi noktası bulunamıyor. Geç-modernitenin performansının öznesi için her yerden çalınan ve köpürdükçe köpüren bu mutlak aynılığın tek bir sonucu var: kendini tüketmek. Bu sefer, dış ortamda yok olmayan, ani bir varlığın mevcut olduğu veya tükendiği görülüyor. Kaybolan olumsuzlukların etkilerini, Byung Chul-Han, acının, mahremiyetin, mesafenin kırılması bu sefer de diğerinin kaybı üzerinden düşünüyor. Pek çok şey arasında aydınlatıcı ve ölenlerita mahir pratiği, bize bir yandan içinde düşünmeyi "aynın cehennemini" gösteriyor, öte yandan da şaşırtıcı bir felsefe tarihi yolculuğunu vaat ediyor: "Ötekinin varolduğu zamanlar sona erdi. Gizemli olarak başkası, sonunda çıkararak başkası, Eros, arzu, acı ve acı olarak öteki ortadan kaybolmuş. Bugün, diğerinin negatifliği, yerini aynının pozitifliğine bırakan. Aynının aşırı uzaması, vücudunu kullananların acıdan çok mutlu oluyor. Bünyeyi hasta eden şey, mahrumiyet ve yasaklama değil, aşırı iletişim ve aşırı tüketim; bastırma ve olumsuzlama değil, her şeye izin verme ve her şeyin oluşmasıdır. Tanıtım Metni