Otopsist

Yaratıcının nuru çok aydınlatıcıdır. Yaşam olgusu, kayıtlı gösteren bir ilerleyiştir. Bu ilerleyişte eğer yarattığı gerçek bir aşk ile ona dönerek bu ilerleyişini yapamazsan her şey çok farklı olacaktır. Bu aşkın onun hücresinde, zerrende hissedilmesi önemlidir. eksik olması kelebeğin parlak olması âşık olup ona doğru uçması gibi. Ama orada farklı senin kesin olarak yanacağını biliyor olduğundur. Yaratıcıya doğru ilerleyişte ruhun onun nurundan başka bir şey görmez ve sadece ilerlersin. Zaten onun nurundaki değişikliklerden başka bir şeyin elinde hâlde olmazsın. İşte ilahi aşk budur. Yanılacağının ilerlemesi ve yaklaştıkça daha da yanması, yanacak bir şey anlatınca ''hiç'' boyuncaya kadar... Böyle bir ateşle yanan kişiyi cehennem ateşi yakabilir mi? Onun zerresi ve ruhu yanmış bir şey, ikinci defa yanar mı sanıyorsun? İlahi aşka ilerleyişte kötü ve karanlık gölgen sen ilerlerken arkanda kalacak. Bu ilerleyişi yaratıcıya sırtını dönerek de yapabilirsin ama onun nuru yine de senin önünü aydınlatacaktır. Bu durumun onun hikmetidir. Sen ona sırtını dönersen bu ilerleyişte sadece kendi karanlık gölgeni takip etmiş olacaksın. Tanıtım Metni