Özgürlüğün Pedagojisi

Eleştirel pedagojinin önde gelen ismi Paulo Freire'nin Özgürlüğün Pedagojisi adlı yapıtı, onun son çalışmalarından biri. Kitaba bir giriş metni de sunan eğitim kuramcısı Stanley Aronowitz'in sözleriyle, 1996 tarihli bu önemli eseri “Freire'nin son sözleri” olarak okumak mümkün. Öte yandan Özgürlüğün Pedagojisi ünlü düşünürün son kitaplarından biri olsa da, iki dolayısıyla belki de ilk okunması gereken eseri olarak öne çıkıyor. İlk, Freire'nin Harvard Üniversitesi'nde vereceği ders için kaleme aldığı Özgürlüğün Pedagojisi, yazarın o günkü kadar geliştirilmiş temel kavramları, zamanında süzgecinden geçirerek okurlara sunan bir kitap. Freire'nin düşünerek, dinleyerek, göstererek ve sürekli olarak yarım asırda şekillenen düşünce sistemi en olgunlaşmış hali. Özgürlüğün Pedagojisi, bu kelimenin tam anlamıyla bir Paulo Freire Pedagojisine Giriş özelliğine sahiptir. İkincisi, bu yapıt, Freire'nin o güne kadar inşa ettiği parçaların neoliberalizmin yeniden değerlendirilmesine bir fırsat sunuyor. Freire'yi dünyaya tanıtan çalışma, 1968 yılında yayımlanmış, yirmiden fazla dile bakılmış ve eleştirel pedagojinin temel metinlerinden biri kabul edilen Ezilenlerin Pedagojisi olmuştur. Özgürlüğün Pedagojisi ve Kültür İşçileri Olarak Öğretmenler ise neoliberalizmin ve “olgun” tamamlanan metinler olarak sıradışı olanaklar sunuyor. Freire, öğretmenleri, mesleklerini –demokrasi, etik, özerklik, özgürlük, otoriterlik gibi– geniş kapsamlı konulardan ele almaya davet ediyor. Öğrettiği gibi yaşadığı ve en önemlisi öğretmenin gördüğü sonra artık kalmaması gereken sanan öğretmenleri uyarıyor. Neoliberalizmin insanoğlundan insanlardan uzaklaştıran etkileriyle mücadelenin en iyi yolunun, yine ve her zaman, bireye değer veren sistemi ve eleştirel düşünmeyi aşılayan bir eğitim olduğunu, bu sefer yeni bir bin yılın derinliğindeki dünyadan bakarak anlatıyor. Tanıtım Metni