Pandemi Döneminde Sınanan Dijital Vatandaşlık

Dijital vatandaşlık sağlayacak teknoloji ile gelen yeni uygulamalar ve sosyal dönüşümleri anlamasını sağlayan bilgiler genel olarak adlandırılıyor. Dijital vatandaşlık sadece edinilmesi gereken bir bilgi değil, teknolojinin sürekli gelişimi ile birlikte bulunurken, ömrün uzunluğunu sürdürmeleri gereken bir pratik olarak korunabilir. Bu bağlamda dijital vatandaşlık, sosyal yaşamda sosyal her alanda ilgili teknolojik uygulamalar için, uygun, sorumlu ve dayanıklı bir iyileştirme geliştirme becerisi gerektirir. Alanyazında dijital vatandaşlığın özgürlüklerinde ve kavramsal temellerinin ortaya konulmasında çeşitli seçenekler ve görünürlerin olduğu görülmektedir. Dijital vatandaşlığın sivil yaşamla bölünmeyen bir ilişki içerisinde olan karmaşık ve çok boyutlu bir kavram olduğu duran duran Choi (2016), dijital vatandaşlığın etik, medya ve bilgi okuryazarlığı, katılım ve eleştirel direnç olmak üzere dört boyut üzerinde ele alınmaktadır. Ribble (2011), dijital vatandaşlığı dijital okuryazarlık, dijital sağlık, dijital erişim, dijital iletişim, dijital ticaret, dijital güvenlik, dijital etik, dijital hukuk ile dijital haklar ve sorumluluklar olmak üzere parçalanmamış dokuz boyutlu çerçeve ele alınmaktadır. Her iki yaklaşımda da dijital vatandaşlığın anlaşılması ve bağlantı yönündeki bağlantıların alt boyutları yer almakta ve ayrı konu başlıkları gibi görünseler de birbirlerini tamamlamaktadırlar. Bu kitap kapsamında Ribble tarafından ortaya konan dokuz dijital vatandaşlık boyutu pandemi süreci yaşanan deneyimlerle ele alınmıştır. Tanıtım Metni