Papatya Sevgisi

Dedemi papatyaları severken görmüştüm. Diğer çiçeklere göre papatyaların dedem için ayrı bir yeri vardı. Her zaman derdi ki “Oğlum İsmail, papatyaları yedi, insanı da hayvanı da sever, bunu sakın unutma!” Köydeki evimizin bahçesine, dedemin öğütlerini dinleyerek her daim Papatyalar ekerdik ve onlara büyük bir hassasiyetle sevgimizi verirdik. Bizim sevgimiz onları büyütür, güzel birer çiçek hâline gelirdi. İnsan olmak dünyanın en ağır yüküdür. Varlığın anlamı ve amacı insan olmaktır. İnsan, ancak sevdiğinde kendini biliyordu. Öyküler, bir filmin birkaç dakikasını anlatan kısa yazılardır. Bu yazılar, yaşamın gerçeklerine değinirken boyut, iyiyi, güzeli ve insan olmayı öğütler. Bu kitapta da hayat boyunca, kalbinize işleyecek kısa öyküler okursunuz.Tanıtım Metni