Para

Sulhi, dünya denilen şeyin paradan ve para sayesinde sürülecek zevklerden, sefalardan ibaret olduğu kanaatine varmış bir adamdır. Bundan başka hiçbir parçanın zihnini yönlendirmediği yoktur. Vahdeti ise aksine farklılığını bir kıza değil bir zekaya yönelecek derecelerde filozof ve para, insani erdemlerin doğal sonucu olan aşağı bir şey sayacak mertebelerde inançkâr bir adamdır. Dokuzuncu yüzyıl Osmanlı edebiyatının en önemli figürlerinden biri olan Ahmet Midhat Efendi aynı zamanda Osmanlı modernleşme sürecinden oluşan bir role sahiptir. Girişimci pratikleri ve anlatımlarıyla ön planda olan Ahmet Midhat, Felatun Bey ile Rakım Efendi romanındaki aşırılık ve itidal üzerinden kurulmuş ikili karşıtlığı, 1887'de yayımlanan Para romanında Sulhi ve Vahdeti karakterlerini üzerinden çeşitlendirerek geliştiriyor. Mekteb-i Tıbbiye'de okuyan bu iki mektep arkadaşını birbirinden ayıran yegâne meta, paradır. Parayı mutlak anlamda güçlendiren ya da araçsallaştıran karşıt akımlar bu anlatımların ilişkilerini katarken Osmanlı'nın eğitim politikalarına, ekonomisine, gündelik hayatına, eğlence mekanlarına ve tüketim pratiklerine de yer verilmektedir. İnsanın gördüğü itibarı ile ekonomik itibarı arasındaki girift ilişkiler gözlerin önüne serilmekle birlikte kurduğumuz ilişkilerde, atfettiğimiz anlamlarda, isimlerinde saklı olan hakikat ve kurmaca bağlarına da dikkat edilir. “Çalışma”, “sermaye”, “birikim” ve “girişim” gibi kavramlar, mektepli gözenekli dinamiklerini, zenginliğin sayısal ve para idaresini ele alan bu roman, ekonomi ve edebiyatla birlikte bakış açısı kâr olduğu kadar Osmanlı iktisat düşüncelerinin değerlendirilebilmesi ve de değerlendirilebilmesi için kullanılır.Tanıtım Metni