Paranın Türküsü

Tarihin engin derinliklerinde kalsa da önce Oğuz Elleri'nden, sonra Avşar Elleri'nden, acılarla savrularak yollara düşen Türkmenler; Erzurum – Kars Yaylası'nı, Anteplerin Ovası'nı ağlaya güle duruyor bir kez daha savrulmuşlar, kollara ayrılırlar… Orada yiğitleriyle en önde giden Deli Bey, Demirkır'ı durmadan mahmuzlarken; “Burası mı şurası mı? Şurası mı var mı?.. ”derken öyle bir yere gelmişler ki; Efeler Dağı'nın ayna dikilince Mavi Ege'den ses gelmiş: “Sevildiğinizin bilin! Oralarda bir hayatta kalmak! Ben size burada el sallarım!..” Hemen oraya yerleşmeye karar vermişler; Delibeyler'i (Deller) kurmuşlar da gelgelelim; yokluklar- kıtlıklar, düşmanlıklar- dostluklar, Oba'nın yakasını salıvermeyince dağılmışlar. İçlerinden Amerika'ya göç edip gidenleri bile olmuş. Gurbette sevgililer, askerde nöbetteler, şehirlerde işçiler hep burada bulunanlar. Belli etmek istemez de Delibeyler, gözünün altından muayenesi sintineler gibi, Efeler Bayırı'nın göğsünde, kavrulmuş çehresinde kuşkulu bakışlar ve acı gülümseyerek gözler ufukta, kulağı seste, onları bekliyor; yollar sal.Tanıtım Metni