Parma Manastırı

Parma Manastırı, 19. yüzyıl Fransız yazarı Stendhal'in başyapıtlarından biridir. Hayalî bir İtalyan dükalığında sergilenen saray entrikalarının, tutku ve cesaretin, ahlakî ikilemlerin, mutluluk arayışını kuşatan sert gerçeklerin romanıdır. Yazım elli iki gün gibi olağanüstü kısa bir sürede tamamlanan Parma Manastırı, Balzac tarafından çağının en önemli Fransız romanı olarak nitelendirildi. Çağdaş özelliklerin aksine, yalın bir dile sahiptir. Olaylar, kişiler ve psikolojiler ön plandadır. Kişinin ruhsal durumları, uzun monologlarla aktarılır. Kurgusal olduğu kadar gerçek, bir o kadar da politik bir romandır. Romanın başkişisi, genç soylu Fabrice del Dongo'dur. Gözüpek ve tutkulu bir genç olan Fabrice'in, Waterloo Savaşı ile başlayan ve adam öldürmelerle, zindanlarla, yangınlarla ve yasak aşklarla sürüp giden macerasını Anlat Parma Manastırı. Siyasi entrikaların gençlik oranlarıyla ve tutkulu aşklarla harmanlandığı büyük bir eserdir. Stendhal, okuru 19. yüzyıl İtalya'sında romantik ve heyecan dolu serüvenlere sürüklenirken, aynı zamanda dönemin toplumsal ve politik savaşında ustalıkla ortaya çıkıyor. Edebiyat ile politika arasındaki ilişkilerin şu şekilde ortaya çıktığı tespit, bizzat eserin içinden alınmasıdır: “Edebî bir esere politika karıştırılıyor, bir konserin ortasında tabanca atmak vardır; sıradan bir ortama, ama yine de kişinin buna dikkat etmemesi imkânsızdır.” Stendhal'in bu büyük yapıtını Hamdi Varoğlu'nun çevirisiyle sunuyoruz. Tanıtım Metni