Pauline

1834 yılı sonlarına doğru bir Cumartesi akşamı Grisier'nin eskrim odasının bitişiğindeki küçük salonda toplanmıştı; Kapıp içerisi Alfred de Nerval, saldırgan bir savaşçı kılıç, ağzımızda puro, hocamızın ara ara, anekdotlarla bölünen bilge teorilerini dinliyordu. Pauline gizli çekmeceleri olan bir eserdir. Dumas onları açmak için 17. yüzyıldan beri rağbette olan “gömülü roman” tekniğinden faydalanır. Bu teknik, süreçte anlatıcı olan karakterler sayesinde bir araya getirilebilen, sanat arda anlatım sistemi dayanıklıdır. Romancı bu açmanın gizemlerinin ve anlatılan deneyimlerin çeşitliliğinin adım adım azaltmanı harekete geçirmesini sağlar, bunlar en sonunda bilgece bir egzersiz birleşir. Romanda giriş niteliğindeki “1834 yılının sonlarına doğru” sözleriyle bir âna yerleştirilen üç anlatı sanatı arda sıralanır. Kendini yazar ve anlatıcı olarak tanıtan AlexandreDumas çerçeve anlatıyı yürütür ve doğrudan okura hitap ederek onunla bir sohbet başlatır... Tanıtım Metni