Popülizm Yüzyılı

Fikir partileri yerine tek bir kişilere bağlı partiler, negatif propaganda, yüksek mahkemelerin yetkilerinin verilmesi ve üreme erkinin yetkilerinin uzatılması, basın özgürlüğün dolaylı olarak sınırlandırılması, hakaretlerle dolu saldırgan bir dil, “hem kuruma engel olan hem seçim yanlısı”, demokrasiyle diktatörlük arası “demokratör” rejimler... Çağımızın en dikkat siyaset bilimcilerinden Pierre Rosanvallon dünya siyasetinde giderek daha fazla hale gelen bütünleşik cepheleriyle ve “Tarih, Teori, Eleştiri” bilgisayarlarında yatay yatırıyor. Popülizm esas olarak 1960'larda girmiş bir olsa da çok daha uzak bir geçmiş kavramına uzanan tarihsel kökenleri var. Fransa'da III. Napoléon döneminin ya da Kolombiyalı Jorge Eliécer Gaitán ile Arjantinli Juan Péron'un varlığının, 19. yüzyıldaki sonlarındaki kısa süreli Rus ve Amerikan popülizminin analizi, günümüzün Venezuela'dan Hindistan'a kadar süren popülist rejimlerinin ışığı devam ediyor. ötesinde Rosanvallon çok da fazla söz verilmeyen sol popülizm üzerinde de uzun süre duruyor. Popülizm Yüzyılı, “Çağdaş demokrasinin büyüsünün bozulduğu” bir dönem popülizmi yaşanabilir ve “nasıl bir alternatif ortaya konmalı?” Sorunun üzerinde düşünmek için çok katmanlı bir rehber. Tanıtım Metni