Post-Post-Kemalizm Türkiye Çalışmalarında Yeni Arayışlar

Post-Kemalizm kavramı, modern Türkiye analizinde tek parti döneminin ülkesinin bütün temel sorunlarının “anası” olarak eleştirel, gören bakışı özetleniyor. “Kemalizm”le tanımlı bu deneyimi sorgulayarak aşımı, demokratikleşmenin anahtarı olarak görenleri tanımlıyor. Post-post-Kemalist paradigma ise, “tek parti döneminin büyümesinin bozulmasını” sağlayan bu eleştirel bakışın, 2000'lerin seyri içinde “bir ortodoksinin yerine başka bir ortodoksiyi katma”nın doğurduğu tespitinden yola çıkıyor. Bu nedenle eleştirinin eleştirisini yaparak bir adım daha atmayı öneriyor. 1908-1945 arasındaki ilişkilerin gevşemesinden, sonraki dönemlerin alt üst edici siyasal ve toplumsal gelişmelerinin sağlamlığını veren; Demokratikleşmenin ve otoriterliğin tuz Kemalizm'e indirgenen sorunların başka kaynaklara da kırılmayı tutan bir analizin yolunu açmaya çalışıyor. Post-Post-Kemalizm, konuları hem siyaset bilimi, kadın çalışmaları, dış politika ve tek parti süreci çalışmaları sosyal bilim disiplinleri açısından; Hem liberal söylem, kültür politikası, laiklik, vesayet eleştirisi, İslam ve siyasal partiler ilişkileri tematik olarak ele alan makalelerden oluşuyor. İlker Aytürk ve Berk Esen'in derlediği kitaba Sencer Ayata, Tanıl Bora, Zana Çitak, Ersin Kalaycıoğlu, Berrin Koyuncu Lorasdağı, Yüksel Taşkın, İlhan Uzgel, Şebnem Yardımcı Geyikçi makaleleriyle katkılarda bulundular.Tanıtım Metni