Pozitivizmin Erken Cumhuriyet Dönemine Etkisi

Batılılaşma serüveni olarak başlayan Türk modernleşmesinin değişimi ve gelişimi seyri aynı zamanda yolculuğun gidişatı ve gelişimi ile ilgili eşzamanlılık gösterir. Atatürkçü modernleşmenin temel formülü, pozitivizm, devrimle yeniden inşa eden aydına, resmen meşruluk kazandırılmıştır. Pozitivizmin düzeni içinde ilerleme şiarı Cumhuriyet paradigması için temel ilkedir. Osmanlının batıdaki reformlardan habersiz olması ve kendi içine kapanmasını çökme nedeni olarak gören batıcılar, batılılaşmayı bir taklit değil, kültürel bir değişme olarak görmüşlerdir. HZ Ülken'e göre zenginleşmek isteyen aydınlan'ın üç toplu toplanması mümkündür. Birinci grup eğitimle parayla Batılılaşmak isteyenler; Emrullah Efendi ve Satı Bey'i örneklerinde olduğu gibi. Sonraki Prens Sabahattin grubu; Özel girişimcilik ve yerinden yönetim anlayışını savunarak, yapı değişmedikten sonra hiçbir şeyin değişmeyeceği konusunda ısrarcılardırlar. Üçüncü grup pozitivistler; Ahmet Rıza, Ziya Gökalp gibi aydınlar batıyı bilimle bilimi de pozitifizmle eş anlamlı değerlendirmişlerdir. Batıya açılmak pozitiflikme açılmaktır. Bu bakış açısının bir sonucu olarak bugün Türkiye'de mevcut olan bütün entelektüel akıntının temelinde pozitifizm bulunmaktadır. Bu tarz bu erken cumhuriyet döneminde toplumsal büyüme değişiminde temel paradigma olan pozitivizmin epistemolojik yansımasını ele almıştır. Tanıtım Metni