Pragmacılık ve Sosyoloji

Kökenleri Nietzsche, Romantizm, William James, John Dewey, Schiller'e kadar giden Pragmacılık (yararcılık, faydacılık) anında gerçeği derinleştirmek ya da yerine düşüncelerin yaratılarından kurulu bir dünya tutumu savında değildir. Pragmacılıkta egemen olan şey, çözüm ve uygulamacı bir anlayıştır. Pragmatist kişi bir “eylem insanıdır” ve bunun sonucu olarak da olan tedaviye önem verir. Eylemini düşte yürütmezken; Hiçbir zaman Nietzsche gibi bir yalvaç ya da bir esinlenmiş kişi sesiyle seslenmez; ne korku ne de kaygı bilir. Onun için gerçek, “gerçeleştirilecek” bir ifadedir. Durkheim'ın Sorbonne'da 1913 – 1914 öğretim yılında verilen ders notlarından oluşan Pragmacılık ve Sosyoloji'de Pragmacılığın toplumbilimle derin ilişkiler irdeleniyor. Durkheim, bu dersler konusunda şunları söylüyor: "Beni bu dersler hakkında derslere yönelmiş nedenler nelerdir? Neden derse Pragmacılık ve Sosyoloji adı verildi? ilk, bugün gerçeğin kuramı eldeki hemen tek kuram olan Pragmacılığın güncelliğinden dolayı; sona eren, Pragmacılıkta, toplumbilimle ortaklaşa olarak, bir yaşam ve eylemin anlamının ortaya çıkmasından dolayı, her iki akım da aynın hastalarındır." Durkheim'ın Pragmacılık ve Sosyoloji adlı bu yapıtını Prof. Dr. Özer Ozankaya'nın duru Türkçesiyle sunuyoruz.Tanıtım Metni