Androcles ve Aslan'a Önsöz: Hristiyanlığın Beklentileri Üzerine

2000 yıldır "Bu adam değil, Barabbas!" diyen eski haykırışa kararlılıkla bağlı kaldıktan sonra, bu soru umutsuz görünüyor. Güçlü sağ koluna, zaferlerine, imparatorluklarına, milyonlarca parasına, ahlakına, kiliselerine ve siyasi anayasalarına rağmen, Barabbas'ın başarısız olduğu görülmeye başlıyor. "Bu adam" henüz başarısız olmadı; çünkü hiç kimse onun yolunu deneyecek kadar aklı başında olmadı. Ama tuhaf bir zaferi oldu. Barabbas onun adını çalıp haçını bayrak olarak aldı. Bunda bir tür iltifat var. Hatta bir tür sadakat bile var; her yasayı çiğneyen ama yine de onları yapan kralın vatansever bir tebaası olduğunu iddia eden haydutun sadakati gibi. Her zaman, İsa'yı bir sopaya germiş olmamıza rağmen, bir şekilde doğru ucunu ele geçirmeyi başardığı ve eğer daha iyi insanlar olsaydık onun planını deneyebileceğimiz konusunda tuhaf bir hisse kapıldık. Yetersiz kişiler tarafından bir iki kez grotesk girişimlerde bulunuldu; örneğin, Munster'deki Tanrı Krallığı, Calvary'dekinden çok daha korkunç bir çarmıha germeyle sona erdi ve Annas'ın tarafını tutan piskopos evine dönüp dehşetten öldü. Ancak sorumluluk sahibi insanlar asla böyle girişimlerde bulunmadı.