Profesör Caritat'ın cenazesinin Aydınlanması

Steven Lukes, göndermelerle örülmüş çağdaş bir siyasal yergi olan bu kurmaca yapıtında, bir yandan felsefece düşünmenin güncel iyimserlik ile kötümsercilik arasında alttan alta hep sürüp giden o ince çatışmanın izlerini sürerken, öte yandan ideoloji ile ütopya arasındaki ilişkiyi odaklayarak ütopya(cılık) ile karşıütopya(cılık) arasındaki çizgilerin iyiden iyiye gittiğini ve böyle, pek öyle sanıldığı gibi, koyultarak çizilemeyeceğini vurguluyor. Lukes, siyasetin teorisinde iyi bir toplumun nasıl genişlediğine dair sözü olan düşünürleri, özellikle de Aydınlanma filozoflarını konuşturuyor. Aydınlanmanın savunduğu devletler sıkı sıkıya bağlı felsefe profesörümüzün Askeristan'dan başlayarak sırasıyla Yararistan, Ortakistan, Özgüristan güzergâhında ilerleyen çileli yolculuğu, “epey eğlenceli” –“güler yanlış ağlarsınız” rotası– bir insanlığın dramına dönüşüyor. İyi ki, yolu bir ara –rüyada da olsa– “sınıfsız toplum” düşünü hayata geçiren Emekistan'a düşüyor da, içimiz biraz rahatlıyor. Çok bereketli, yanımıza “Minerva'nın Baykuşu”nu da alarak hep birlikte bir “düşülke”nin, Eşitistan'ın yollarına vuruyoruz: Umuda doğru o bitimsiz yetişiyor… Tanıtım Metni