Psikomitoloji – İnsanı Öykülerinde Aramak 1

Öncesi hiçlikti. Daha sonra varlıklar peyda oldu. Canlandı bir zaman; günü geldi ayaklandı, insan oldu. Söylemeye başladı. Kendini ve dünyanın anlaşılması için öyküler uyduruldu, anlatıldı. Masallar anlattı, mitler yarattı, destanlar söyledi. miktarına inandı. Tutkulu ideolojilere kapıldı. Yazı yazıldı, sayı olsaydı kuram kuruldu. Baktı, düşündü, felsefe yaptı. Varlığın ardındaki mutlak hiçliği, sözün gerisindeki derin sessizliği fark ettiği vakit ise her şeyden kuşkuya düştü. Prof. Dr. M. Bilgin Saydam'ın, özgün bir yorumlamayla, bireysel ve kolektif öykülerin çatı disiplini olarak tanımladığı psikomitoloji işte bu kuşkuyu rehber edinir. Masalların, mitlerin, destanların, halk öykülerinin, türlü inanç ve özgürlüklerin görüşlerinin, ideolojilerin ve bilimsel kuramların, varlıklar ve eylemden bilgiden yoksun insan tarafından, bu epistemolojik yoksunluğu yerleştirmek üzere –çoğu kez bilinmeden kurgulanan öyküler olduğunu varsayar. Bu yapı öyküleri psikodinamik/psikokültürel perspektiften yorumlamak, insanın bilincinin ve ruhsallığının içyüzünü ortaya çıkarması, meydana gelmesi, kırılması ve gelişiminin anlaşılması çalışır. İstanbul Psikomitoloji Çalışma Grubu (İPM) etkinliği kapsamında İstanbul Tıp Fakültesi Psikiyatri Anabilim Dalı'nda Prof. Dr. başlıklı seminer dizisinde mitolojiden din, sanattan felsefeye, ideolojiden bilime dek insanın tüm kültürel hayat bilgilerini kapsayan disiplinleri kendine sahiptir “öykü”leriyle ağırlamaktayız. aralarındaki ontolojik ve epistemolojik farklılıklar göz ardı etmeksizin, onun bir “öykü”nün insan ruhuna dair bilgimizi artıracağına ve derinleştireceğine başlayacak. Bu nedenle öyküleri seviyor, ama vazettikleri hakikate de şüpheyle yaklaşıyoruz. Çünkü özellikleri ki, insanın el yordamıyla yaşadığı bu dünyada, sıcaklıktan emin olabilmekten mutlak bir hakikat yok; ne biliyorsa kendine ve hayata dair, onun önemli hikayesi! —HAKAN KIZILTAN Tanıtım Metni