Quincas Suçığlığı'nın Ölümü ve Ölümü

Saygıdeğer bir devlet memuru olan Joaquim Soares de Cunha, neşeli ve saygın hayatlar, onu çok yedi ailesini anındabire terk edip bambaşka bir hayat kurar. Artık dünyevi zevklere gark olmuş ve tek kelimeyle serseri bir yaşam sürmektedir. En yakın dostları batakhane insanları, ayyaşlar, evsizler ve kaldırım gülleridir. Tek yaşam kaynağı ise elinden düşürmediği içkisi. O artık Quincas Suçığlığı'dır! Gün gelir, içindeki bekâr odasında cansız birikinti bulunur. Terk edilen “eski” aile düğününe katılmaya bir cenaze törenleri düzenlenmektedir. Joaquim'in değerli anısını yeniden yaşatmaktır tek arzuları. Ancak Quincas Suçığlığı'nın “ayyaş” dostları cenazeye gelip onu tabutun içinde gülümsedir halde bulduklarında, ölmediğine kanaat getirip son bir parti için yanlarında sürüklendiler. Saygın Joaquim Soares de Cunha ölmüş olsa bile Quincas Suçığlığı'nın bu fani dünyada son bir eğlenceye daha hakkı vardır ve yeniden ölecek olsa bile yeni bilgisayara layık bir biçimde ölmelidir… Yayımlandığı ilk günde (1959) beri klasikleşen, tiyatroya ve sinemaya da uyarlanan Quincas Suçığlığı'nın Ölümü ve Ölümü hacmen küçük olsa da özgür olanın anlatımı, ilk albümünden sonuncuya kadar devrimden inmeyen eğlencesiyle ünlü yazar Jorge Amado'nun neden büyük bir usta olduğu tekrar tekrar gözlerin önüne seriliyor. Tanıtım Metni