Resim, Söz ve Yazı

Modern düşüncesel ya da sanatsal yöntemlerde, temel duyum ve ifade biçimleri ayrılır. Geleneksel sanat işlerine ait bütünlüklü imgeler, resim, söz ve yazı şeklinde alt parçalara ayrılırlar. Sanatçının ürünleri, renkleri, seslere ya da harflere ustaca sunulabilen kopyalarla, uzmanla eşanlamlı olmaya başlar. İmgelerin, bilgiyle, düşünceleriyle, toplumsal vicdanıyla ya da politik eylemlerle olan bağları zayıflar. Modern sanat işleri, bu şekilde yaşamdan uzaklaşırken, diğer yandan da, avangart ya da pop-sanatın örneklediği gibi, tekrar hayata ve halka karışmaya yönelik bir gelgit içerisinde şekillenirler. Özgür Taburoğlu'nun bu yeni çalışmasını değerli kılan da, düşünsel, etik ve politik sonuçlar doğurabilen bu olguyu özgün performansta ortaya çıkmasından ileri gelir. Bu nedenle Eldeki metin, sadece bir sanat kuramı gibi değil, felsefî bir çalışma olarak da okunabilir. Özgür Taburoğlu modern sanatsal ya da düşünsel yapıtlardaki, hem parçalara hem de bütünleşmeye yönelik bu yapısal gerilimi anlamaya çalışıyor. Bu amaçlanan, temel yaklaşıma ilişkin metinleri okumaya giriş yapıyor; Platon, Aristoteles, Walter Benjamin, Henri Bergson, Paul Cézanne, Jacques Derrida, Jacques Rancière, Jean Piaget, Ulus Baker, Latife Tekin, İsmail Tunalı, Carl Gustav Jung, Georg Lukács, Ahmet Hamdi Tanpınar, Ünal Nalbantoğlu, Sabri Ülgener, Marshall McLuhan gibi çok farklı yazar, ve sevdikleri yan yana okuyarak, tek bir imge kavrama işleminin izlerini bulmaya çalışıyor. Bu kadar farklı şahsiyeti birarada tutansa, tümünün imgeyi, resim, söz ve yazının uyumlu birleşmesi ve ayırması gibi anlamalarıdır. Tanıtım Metni