Revan

“Tanrım! Dadaloğlu'yla atışacak sözler, hayattaki yenilgiyi gören gözler ver bana…” Bir yanda Yaşar Kemal'in “Kürtlerin Homeros'u” diye andığı Evdal, diğer yanda fermanlara dağlarla kafa tutan Dadaloğlu; bir yanda Kozanoğlu isyanını bastırmak için Çukurova'da bulunan büyük Osmanlı birliği, bir yanda Avşar Türkmenleri... Ozanca söylenen her sözün yabancı kaldığı, âşık atışmalarının cenk meydanlarına eğlence kılındığı bir zamanda, silahların gölgesinde sazıyla sözüyle karşı karşıya gelen iki büyük ozanın hikâyesi bu. Abdullah Aren Çelik, Vedat Türkali Edebiyat Ödülleri'nde “Jüri Özel Ödülü”ne değer bulunan Yediler Teknesi'nin ardından, Revan ile yeni bir yola koyulaşıyor, dostluğu ve aşk sınayan büyük bir hesaplaşmanın izini sürüyor. Korkuyorum ama yalnızca ölümden değil, hayattan da uzakta. Yalnızlıktan, aşktan, âşıktan, yaşlılıktan, bir hayvandan, bir böcekten, senden, kendimden, yaşamaktan, yaşamaktan, yaşarken patlamaktan, bir çiçekten bile ölenler. Korkuyorum çünkü yaşarken hayat hayatını verememekten ödüm kopuyor. Tanıtım Metni