Romanda Anlam Arkeolojisi

Edebiyatın en kitleselleşmiş türü olan roman, derinliklerinde insanın ruhunun içerdiği, kırık dökük kalıntılarını taşır. Yüzeyde, öyküye dayalı dilsel-duygusal eğlencenin altında, yüzyıllarca geriye giden bir tarih vardır. Bu kitap, romandan ibaret örneklendirebilecek bazı klasik yapıtlarla daha yakın tarihli kurgulardaki bu gelişmelerin devamlılığını vurgulamayı amaçlıyor. Bir yapı yapısı bir arada sunulan mekanik parça yığını değil, okuma edimiyle yaşamaya başlayan bir dünya, bir kozmos olarak ortaya çıkar. Gerçeklikle sıkı bağları olan bu dünyanın biçimi ne olursa olsun, yarattığı şey anlamlardır. Bu kitaplarda aralıksız farklı dönemleri temsil eden romanlardaki yoğun işlerin nasıl belirlenebileceğine ilişkin bir yöntem öneriliyor. Bir yandan Rabelais, Voltaire, Rousseau, Hugo, Balzac, Sartre ve Echenoz çizgilerinde bir roman tarihi taslağı çizilirken, diğer yandan bu yazarların romanlarındaki derinliklerde ne gibi kalıntıların bulunup çıkarılabileceği sorgulanıyor. Onun romanının kendi yaşamı var, ama sanki kalıcı olması buna bağlıymış gibi, bütün anlamlarını farklı derinliklere gömüyor. Sırf okur uğraşsın, uğraşırken bir miktar hayatın geneli ve sıkıcı gerçekliğinden uzaklaşsın diye… Tanıtım Metni