Mevlâna, "Aşk; acıyı tatlıya, cilt tozunu etiketi, kederi neşeye, ağrıyı şifaya, hapishaneyi gül bahçesine, hastalık nimete, kahiri rahmete çevirir" diyor Divan-ı Kebirin'de. Irkı, dini, dili, coğrafyası, mensubiyeti ne olursa olsun karşılıklı aşk; çözümleri ortadan kaldırır, esnekliği yumuşatır, dili anlaşılır, uzakları yakın eder. Bu romanda; Müslüman bir Türk genci ile, bir Hıristiyan Rum kızının sade, nahif, samimi, saf, güzel aşkları ve karşılaştıkları zorluklarla karşılaşıyor. Tanıtım Metni